Pogingen iets van het leven te maken – Hendrik Groen – Boek recensie

Hoe spannend kan een dagboek van een 83 jarige bejaarde man in een verzorgingstehuis van Amsterdam-Noord zijn? Zo spannend dat ik het niet weg kan leggen zonder me af te vragen hoe het verder gaat? Het een ware page-turner is? Een “jammer dat het uit is gevoel”? Dit allemaal en meer.

Levendige personages, humor met een rauw randje en met vette knipoog naar de samenleving, die onbekommerd lijkt te zijn voor de (on)gemakken van de ouderenzorg in Nederland. Hendrik Groen waagt op hoge leeftijd nog enig risico door gewoonte patronen te (proberen) te doorbreken. Nieuwe wegen durft in te slaan en daar met up’s & downs behoorlijk in weet te slagen. Telkens vraag ik mij weer af hoe ik zelf zou reageren als ik deze respectabele leeftijd zou mogen bereiken, ik met de situaties van ouderdom, ziekte en eenzaamheid om zou gaan. Mijzelf telkens afvragend welke boodschap de schrijver mee wil geven aan zijn lezers. Iets in de trend van; “Klagen mag, maar alleen als je breid bent er iets aan te doen. Leef je leven voluit nu je nog gezond bent. Voor je het weet zit je er net zo bij als ons!”

Een echte aanrader.